قبله
هرگاه نمازگزار از این راه ها پى به قبله نبرد Ùˆ آسمان تمام ابرى یا به برخى از موانع مانند آب یا غیر آن در اثر تدبیر خداوند ØØ³Ø§Ø¨Ú¯Ø± پوشیده بود، اگر ظنّ غالب به جهت قبله داشت بر ظنّ Ùˆ گمان خویش عمل مى كند Ùˆ اگر گمانش نسبت به تمام جهات مساوى بود، یا اصلاً ظنّ Ù…ÙØ³Ø§ÙˆÙ‰ به جمیع جهات نداشت، بلكه شكّ Ù…ØØ¶ نسبت به تمام جهات داشت Ùˆ راهى نداشت كه به وسیله آن توان تشخیص جهت قبله را داشته Ùˆ قطع یا غلبه ظنّ بر سایر ØØ§Ù„ات را به ان استعلام كند، اگر نماز ناÙله بود به هر جهت كه خواست نماز مى گزارد Ùˆ اگر نماز واجب باشد باید آن را چهار بار رو به سوى جهات چهارگانه بخواند Ùˆ اگر به خاطر برخى از امور ضرورى این كار براى او ممكن نبود باید نماز واجب را یك بار به هر جهت كه خواست بخواند.
اگر بعداً جهت قبله روشن شد، چنانچه پیشتر رو به سوى همان جهت نماز خوانده باشد نمازش صØÛŒØ خواهد بود Ùˆ همچنین اگر در زمین عراق باشد Ùˆ نمازش رو به سوى جهت مابین مغرب Ùˆ مشرق قبله واقع شده باشد، ولى اگر رو به سوى خود مشرق یا مغرب بوده Ùˆ وقت نیز باقى باشد نماز را دوباره مى خواند Ùˆ اگر وقت گذشته باشد لازم نیست اعاده كند Ùˆ اگر نمازش پشت به قبله باشـــد در هر دو ØØ§Ù„ (Ú†Ù‡ وقت گذشته باشد Ùˆ Ú†Ù‡ نگذشته باشد) آن را دوباره مى خواند.