سفر به رشت ( travel to Rasht ) | سفر به آستانه اشرفیه ( travel to Astaneh-ye Ashrafiyeh ) |
سفر به فومن ( travel to Fuman ) | سفر به لاهیجان ( travel to lahijan ) |
سفر به لنگرود ( travel to Langarud ) | سفر به لوشان ( travel to Lowshan ) |
سفر به رودسر ( travel to Rudsar ) | سفر به تالش ( travel to Talesh ) |
سفر به صومعه سرا ( travel to Sowme'e-Sara ) | سفر به انزلی ( travel to Anzaliport ) |
سفر به آستارا ( travel to Astara ) | سفر به رودبار ( travel to Rudbar ) |
سفر به رضوانشهر ( travel to ) | سفر به سیاهکل ( travel to Siahkal ) |
سفر به ماسال ( travel to Masal ) |
استان گیلان از استانهای ایران به مرکزیت رشت است. این استان شامل مناطق سرسبز شمال غربی رشتهکوه البرز و بخش غربی کرانههای جنوبی دریای خزر میباشد. طبیعت گیلان، پوشیده از جنگل و دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است. این استان در ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۹ با توجه به مادهٔ ۱۳ قانون وظایف و اختیارات استانداران با نام استان گیلان و طوالش تشکیل شد. پیش از آن گیلان یکی از شهرستانهای استان یکم بود.[۵] در ۷ بهمن سال ۱۳۴۰ شهرستان اراک از استان گیلان جدا شد و بهاستان تهران ملحق شد. شهرستان زنجان نیز که تا تاریخ ۶ مرداد سال ۱۳۴۸ از توابع استان گیلان بود، از گیلان جدا شد.
بر اساس آخرین تقسیمات کشوری، تا پایان شهریور سال ۱۳۸۳، استان گیلان دارای ۱۶ شهرستان، ۴۸ شهر و ۴۳ بخش، ۱۰۹ دهستان و ۲۸۹۲ آبادی (۲۶۹۰ آبادی دارای سکنه و ۲۰۲ آبادی خالی از سکنه) میباشد.
گیلان از چهار پارچه (منطقه) شکل گرفتهاست. زبان، گویش، پوشش، قومها و تاریخ قومی - بومی این چهار منطقه متفاوت از یکدیگر است:
بیه پیش (جلگه باختر سپید رود): قوم گیل، زبان گیلکی، گویش بیه پیشی
بیه پس (جلگه خاور سپید رود): قوم گیل، زبان گیلکی، گویش بیه پسی
طالش (کوهستان باختر سپید رود و باختر دریای کاسپین): قوم تالش، زبان تالشی
عمارلو (کوهستان خاور سپید رود): قومهای تات، کرمانج، کرد، لر و زبانهای تاتی، کرمانجی، سورانی و لری