به خاطر کمبود جای پارک، ترافیک و وضعیت نامناسب جادهها، بسیاری از اهالی بمبئی برای رفت و آمد به محل کار، از وسایل نقلیهی عمومی استفاده میکنند. به هر حال سوار تاکسی شدن در خیابانهای پر دستانداز بمبئی از تجربههای تکرار نشدنی سفر به هند است. هر چند که اگر به خیابانها عادت نکرده باشید، سوار شدن بر اتو ریکشا را به شما توصیه نمیکنیم. به هر حال وسیلهای است با فیزیک نامطمئن، درب و داغان و غیر قابل اطمینان که با سرعتی بالای سی کیلومتر در ساعت راه میرود و رانندهاش خیال میکند شوماخر است!
بیشتر تاکسیهای بمبئی ماشینهای کوچکی هستند که کولر ندارند و رنگشان سیاه و سقفشان هم زرد است. این تاکسیها معمولاً در خیابان تردد میکنند و قیمتهایشان هم چندان گران نیست.
اگر دلتان خواست با ماشین کولرداری که کرایهاش تنها بیست و پنج درصد بیشتر از تاکسیهای معمولی است، جابهجا شوید، میتوانید از تاکسیهای خصوصی استفاده کنید. البته نه هر تاکسی خصوصیای، بلکه ترجیحاً آنهایی که متعلق به یک شرکت معلوم باشند و از نرخ دولتی کرایهها پیروی کنند. اینجور تاکسیها هم تر و تمیز و خنکاند و تاکسیمترشان همیشه درست کار میکند، که رانندههای مودب و آموزشدیدهای هم دارد. استفاده از این تاکسیها امنیت بیشتری دارد، فقط باید بین نیم ساعت تا یک ساعت زودتر آنها را خبر کنید.
خطوط اتوبوسرانی بمبئی با اتوبوسهای متعددش، تمام شهر و حاشیههایش را به هم وصل کرده. در هر نقطهی شهر که باشید، ایستگاه اتوبوس راحت پیدا میشود، البته برعکس صندلی خالی. اتوبوسها همیشه شلوغاند و برای سوار شدن هم معمولاً باید در صف ایستاد.