اتوبوسهای بیروت، رفت و آمد به بیشتر جاهای این شهر را آسان کردهاند. نقشهی مسیرهای دو نوع اتوبوس قرمز و سفید (متعلق به بخش خصوصی) و آبی و سفید (دولتی) را میتوان از ادارهی گردشگری شهر، تهیه کرد. برای سوار شدن به اتوبوس، کافی است به رانندهی آن اشاره کنید تا نگه دارد؛ تنها ایستگاههای رسمی هر خط، اول و آخر آن هستند و رفت و آمدشان هم زیاد حساب و کتابی ندارد. به طور معمول، بین آمدن یک اتوبوس تا اتوبوس بعدی پانزده دقیقه فاصله هست. سوار شدن بر اتوبوسهای داخل شهری بیروت معطلی زیاد دارد، اما اگر وقت اضافی و پول کم داشته باشید، سوار شدن بر آنها، بهصرفهترین راه اینطرف و آنطرف رفتن در شهر است.
کرایهی تاکسی در بیروت ارزان است و سوار شدنش هم شبیه تهران خودمان است: مقصد را به رانندهی تاکسی میگویید و اگر مسیرش بخورد، نگه میدارد. اگر تاکسی خالی باشد، بعید نیست که بخواهد دربست شما را ببرد و کرایهی بیشتری بگیرد، وگرنه باز هم مسافر سوار میکند و بد نیست که قبل از سوار شدن، کرایه را طی کنید.